Header pic

Pic

1833: Η πρώτη διοικητική διαίρεση του νομού Αρκαδίας

Ο νομός Αρκαδίας σχηματίστηκε το 1833 με το Βασιλικό Διάταγμα (Β.Δ.) της 3ης (15ης) Απριλίου (ΦΕΚ 12) «Περί διαιρέσεως του Βασιλείου και της διοικήσεώς του», με «Μητρόπολη» (πρωτεύουσα) την Τριπολιτσά και τέσσερις επαρχίες:


  1. Μεγαλοπόλεως με πρωτεύουσα το Λεοντάριον.
  2. Μαντινείας με πρωτεύουσα την Τριπολιτσά.
  3. Γορτύνης με πρωτεύουσα την Καρύταινα.
  4. Κυνουρίας με πρωτεύουσα τον Πραστό.
Τα αρχικά όρια του νομού Αρκαδίας ορίστηκαν από το Β.Δ. της 9ης (21ης) Νοεμβρίου 1834(ΦΕΚ 16/1835) «Περί του σχηματισμού των δήμων της Αρκαδίας»:

«τα όρια του νομού Αρκαδίας αρχίζουν κατά μεν το ανατολικόν από τους πρόποδας του όρους Σκιάθεως (Σεϊτάν) και προχωρούν έως εις τους πρόποδας του όρους Ζαβίτσας, από τούτο δε το μέρος εξακολουθούν την ήδη γενομένην οροθεσίαν του νομού της Αργολίδος και Κορινθίας κατά το από 28 Απριλίου (10 Μαΐου) διάταγμα. 

Από δε τους πρόποδας του όρους Ζαβίτσας, τα όρια προχωρούν προς το Αστρος κατά την θάλασσαν, εκτείνονται κατά το μήκος αυτής μέχρι των εκβολών του ποταμίσκου Μούστου εξακολουθούντα έπειτα τον ρουν αυτού, παραλείπουν τον Αγιον Ανδρέαν, το Κορακοβούνι και τον Πραστόν εις τον νομόν Λακωνίας, συμπεριλαμβάνουν τα χωρία Σίταιναν, Κατσανίτσας και Κοίνας, και προχωρούν προς το όρος το Χέλμον, εντεύθεν καταβαίνοντα εις το χωρίον Κυπαρίσσι, και παραλείποντα αυτό εις τον νομόν της Λακωνίας, προχωρούν μέχρι του όρους Ξηροβουνίου.

 Εκείθεν αναβαίνουν τα όρια προς άρκτον μέχρι Κοκάλων, και προχωρούν έως το Ισαρι, συμπεριλαμβάνοντα τα χωρία Κυράδες, Σούλο και Χράμον, εκείθεν δε προς το τετράζι, και μετά ταύτα προχωρούν προς το Διαφόρτι, και συμπεριλαμβάνουν εν εαυτοίς το χωρίον Καρυαίς, παραλείποντα εις τον νομόν Μεσσηνίας τα χωρία Βερέκλα και Αμπελώνα. 

Από δε το Διαφόρτι ακολουθούν την αυτήν διεύθυνσιν, και διαβαίνοντα δια του Βλαχοράφτη εκτείνονται μέχρι της παρά το χωρίον Πυρί, συμπιπτούσης ροής του Λάδονος και του Αλφειού ποταμού. Από δε το Πυρί ακολουθούν την ροήν του Λάδονος (Ρουφιά) ποταμού έως εις τους πρόποδας του όρους Σκιάθεως, όπου συμπεριλαμβάνονται το χωρίον Δάρα, παραλείπουν το χωρίον Παγκράτι εις τον νομόν της Αχαΐας και Ηλιδος».

Στην πορεία καταγράφεται μια σειρά μεταβολών –σχηματισμός το 1835 των επαρχιών Διποταμίας και Πρασσιών, αποσπώντας τμήματα του νομού για να προσαρτηθούν στη συνέχεια το 1836 η πρώτη στην επαρχία Γορτύνης και το 1838 η δεύτερη στην επαρχία Κυνουρίας.

ΕΠΑΡΧΙΑ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ

Με το Β.Δ. της 9ης (21ης) Νοεμβρίου 1834 (ΦΕΚ 16/1835) «Περί του σχηματισμού των δήμων της Αρκαδίας» σχηματίστηκαν οι 17 πρώτοι δήμοι της επαρχίας:
Τριπόλεως, Μαντινείας, Ορχομενού, Καρυών, Νάσων (Νάσσωνος), Ελασσόνος, Φαλάνθου, Μαινάλου, Βαλτετσίου, Ορεστασίου, Καλτεζών, Μανθηρέας, Ασέας, Παλλαντίου, Τεγέας, Γαρέας, Κορυθίου.
Με το Β.Δ. της 27ης Νοεμβρίου (9ης Δεκεμβρίου) 1840 (ΦΕΚ 5/1841) «Περί συγχωνεύσεων των δήμων της επαρχίας Μαντινείας» δημιουργούνται 9 δήμοι:
Τριπόλεως, Τεγέας, Κορυθίου, Μαντινείας, Νάσσωνος, Ορχομενού, Φαλάνθου, Βαλτετσίου, Καλτεζών.

ΕΠΑΡΧΙΑ ΓΟΡΤΥΝΗΣ

Με το Β.Δ. της 9ης (21ης) Νοεμβρίου 1834 (ΦΕΚ 16/1835) «Περί του σχηματισμού των δήμων της Αρκαδίας» σχηματίστηκαν οι 14 πρώτοι δήμοι της επαρχίας:
Θεισόας (Δημητσάνης), Ζατούνης, Μεθυδρίου, Αργυρού, Καρνεσίου, Θελπούσης, Τεύθιδος (Λαγκαδίων), Λυκουρίας, Ηραίας, Τρικολώνων, Υψούντος, Γόρτυνος, Βερένθης, Τουθόας.
Το διάστημα 1836-1840, καταγράφονται αρκετές αλλαγές στους δήμους της επαρχίας και αναφέρονται επτά νέοι δήμοι:
Καλλιστούς, Μαραθαίας, Λάδωνος, Κλείτορος, Μυλάοντος, Νυμφασίας, Μοστού.
Τελικά, το 1840, με Β.Δ. της 27ης Νοεμβρίου (9ης Δεκεμβρίου) (ΦΕΚ 5/1841) «Περί συγχωνεύσεως των δήμων της επαρχίας Γόρτυνος» δημιουργούνται 12 δήμοι:
Ελευσίνος, Θελπούσης, Τροπαίων, Τεύθιδος, Θεισόας, Γόρυτνος, Τρικολώνων, Νυμφασίας, Μυλάοντος, Κλείτορος, Λυκουρίας, Ηραίας.


ΕΠΑΡΧΙΑ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ

Με το Β.Δ. της 9ης (21ης) Νοεμβρίου 1834 (ΦΕΚ 16/1835) «Περί του σχηματισμού των δήμων της Αρκαδίας» σχηματίστηκαν οι 7 πρώτοι δήμοι της επαρχίας:
Θυρέας, Τανίας, Δολιανών, Βερβαίνων, Πάρνωνος, Σιταίνης, Πλατανούντος.
Το 1838 με την κατάργηση της επαρχίας Πρασσιών, προσαρτώνται στην επαρχία Κυνουρίας επτά δήμοι:
Βρασσιών, Γλυππίας, Σελινούντος, Λιμναίου, Μαριού.
Με το Β.Δ. της 27ης Νοεμβρίου (9ης Δεκεμβρίου) 1840 (ΦΕΚ 5/1841) «Περί συγχωνεύσεων των δήμων της επαρχίας Κυνουρίας», δημιουργούνται οκτώ δήμοι:
Δολιανών, Τανίας, Πάρνωνος, Θυρέας, Βρασιών, Γλυππίας, Σελινούντος, Λιμναίου.

Δήμος Λιμναίου

Σχηματίστηκε το 1835, ως δήμος της επαρχίας Πρασσιών, με έδρα το Λίμναιον (Λεωνίδι), αποτελούμενος από τα Λίμναιον, Τυρός, Μέλανα, Κάτω Μέλανα και τη Μονή Αγίου Νικολάου Καρυάς. Στη συνέχεια προσαρτήθηκαν τα χωριά Βασκίνα, Πραγματευτή, Σαπουνακέικα, Δερνικέϊκα, Καμβυσέικα, Ξυλοπολιτέικα, Παλαιοχώρα, Πολιτέικα, Κοκκινέικα και η Μονή διατηρούμενη Σίντζιας. Οι Μονές Αγίου Νικολάου Καρυάς και Αγίου Νικολάου Σιντζιά που ενώθηκαν με το Β.Δ. της 7ης Ιουλίου 1883 διαχωρίστηκαν και λειτούργησαν ως ανεξάρτητες.
Το όνομα υποστηρίζεται ότι προήλθε από την αρχαία πόλη Λίμναι στα σύνορα Λακωνίας – Μεσσηνίας και ο δημότης ονομάστηκε Λιμναιάτης.
Η αρχική σφραγίδα του δήμου δεν είχε έμβλημα. Το 1874 το δημοτικό συμβούλιο επέλεξε ως έμβλημα τον «λακωνικόν κύωνα», το οποίο χαρακτηρίστηκε προσωρινό «μέχρις ότου ακριβέστεραι έρευναι αποκαλύψουσι την ιστορίαν και τοπογραφία του τόπου.

Δήμος Βερβαίνων
Σχηματίστηκε το 1834, με έδρα τα Βέρβαινα, αποτελούμενος από τα Βέρβαινα, Μαυρίκι, Κούτρουφα, Πηγαδάκια. Στη συνέχεια προσαρτήθηκαν το Ξεροπήγαδον και τα Δερβαινιώτικα καλύβια. Με το Β.Δ. του 1840 καταργήθηκε ο δήμος Βερβαινων και ενσωματώθηκε στο δήμο Δολιανών.
Το όνομα του προέρχεται από την κωμόπολη Βέρβαινα, ενώ ο δημότης ονομάστηκε Βερβαινεύς.
Η αρχική σφραγίδα του δήμου δεν είχε έμβλημα. Πρόταση του δημοτικού συμβουλίου ήθελε ως έμβλημα τη Δήμητρα, λόγω του γεωργικού χαρακτήρα του δήμου, πρόταση που απορρίφθηκε από τον αρχαιολόγο Π. Ευστρατιάδη. Η δική του πρόταση για τρεις πύργους, συνδεδεμένους με ιστορικό γεγονός του τόπου κατά τη διάρκεια της Επανάστασης ήταν αυτή που επικράτησε.

Δήμος Βρασιών
Σχηματίστηκε το 1835, αποτελούμενος από τα χωριά Βρασιαί (Αγιος Ανδρέας), Πραστός, Κορακοβούνι, Καλύβια Κορακοβουνίου. Το 1840 συγχωνεύτηκε τμήμα του δήμου Σιταίνης(Σίταινα, Μονή Διατηρούμενη Ορθοκωστάς, Καστάνιτσα, Μονή διαλελυμένη Ρεντινού, Άγιος Νικόλαος, Εγκληστήριον, Κοντολινή, Σκυλοχώρι, Μετόχι Μαλεβής). Θερινή έδρα του δήμου ορίστηκε ο Πραστός και χειμερινή ο Αγιος Ανδρέας.


Το όνομα του δήμου προέρχεται από την ομώνυμη αρχαία πόλη. Ο δημότης ονομάστηκε Βρασιάτης.
Η αρχική σφραγίδα του δήμου δεν είχε έμβλημα. Με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου το 1867 ορίστηκε ως έμβλημα «η Σέμελη, φέρουσα εις την αριστεράν αγκάλην τον Διόνυσον κρατούντα ποτήριον πλήρες οίνου».


H Σέμελη φέρει τον Διόνυσο


Δήμος Γλυπτίας

Σχηματίστηκε το 1835 αποτελούμενος από τα χωριά Γλυππία, Παλιοχώρι, Πλατανάκι, με έδρα τη Γλυππία (Αγιο Βασίλειο). Το 1840 συγχωνεύθηκε τμήμα του δήμου Σιταίνης (Σιτάνη, Μονές διαλυμένες της Παλαιάς Παναγίας και των Ταξιαρχών).
Το όνομα προήλθε από την αρχαία Γλυππία, ενώ ο δημότης ονομάστηκε Γλύππιος.
Ως έμβλημα της σφραγίδας το δημοτικό συμβούλιο εισηγήθηκε τη Δήμητρα, ωστόσο ο αρμόδιος αρχαιολόγος Ευστρατιάδης αντιπρότεινε «κόρην έχουσαν τη δεξιάν της στηριζομένην επί υδρίαις, εν δε τη αριστερά κρατούσαν στάχεις» που καθορίστηκε με Β.Δ. του 1871.

Δήμος Δολιανών

Σχηματίστηκε το 1834, με αρχική σύσταση τα Δολιανά και μεταγενέστερες προσαρτήσεις (1840) τμήμα του Δήμου Βερβαίνων (Βέρβαινα, Κούτρουφα, Πηγαδάκια, Δολιανίτικα Καλύβια, Καμινάρι, Ταβερναριά) ο οποίος όμως ανασυστάθηκε το 1844. Ως θερινή έδρα του δήμου ορίστηκαν τα Δολιανά και χειμερινή τα Δολιανίτικα Καλύβια. Ο δημότης ονομάστηκε Δολιάνιος.
Η αρχική σφραγίδα ήταν χωρίς έμβλημα. Το 1871 μετά από πρόταση του αρχαιολόγου Ευστρατιάδη, «η του δήμου Δολιανών εν τω μέσω μεν δρυν αφ’ ης ήρτηται σύριγξ» από αρχαίο νόμισμα.

Δήμος Θυρέας

Σχηματίστηκε το 1834 αποτελούμενος από τα χωριά Θυρέα, Μελιγού και Καλύβια Κορακοβουνίου, Αστρος, Καλύβια Μεληγούς, Καλύβια Αγίου Ιωάννου, τα Μοναστήρια Παλαιάς Παναγιάς, Αγίου Ιωάννου και Μετόχι Λουκούς. Το 1840 προσαρτήθηκε ο δήμος Πλατανούντος (Πλάτανος, Χάραδρος, Παράλιον Αστρος, Μοναί διαλυμέναι Αρώματος και Αγίας Τριάδας, Τρεστενά, Καστράκι, Χανδάκια, Μονή Λουκούς διατηρούμενη, Ζάβιτσα, Ξηροπήγαδο).
Εδρα του δήμου ορίστηκε η Θυρέα (Αγιος Ιωάννης), το όνομα προήλθε από την αρχαία πόλη Θυρέα και ο δημότης ονομάστηκε Θυρεάτης.
Η αρχική σφραγίδα ήταν χωρίς έμβλημα. Μετά από πρόταση του αρχαιολόγου Ευστρατιάδη, ορίστηκε «ελαίαν και υπ’ αυτήν καθημένους τρεις άνδρας ενόπλους βολευομένους».

Δήμος Μαριού

Σχηματίστηκε το 1835 ως δήμος της επαρχίας Πρασσιών, αποτελούμενος από τα χωριάΜαριός (Κουνουπιά), Νεοχώρι, Μαρί, Γκιότσαλι, Καρίτσα, Αλουποχώρι, Πούληθρα. Στη συνέχεια προσαρτήθηκαν τα χωριά Χούνη, Πελετά, Αμυγδαλιά, Τσούμος, Πηγάδι, Λογγάρι, Τσιτέλα, ωστόσο ο δήμος καταργήθηκε το 1840 και το μεγαλύτερο τμήμα του οποίου συγχωνεύτηκε στο δήμο Σελινούντος. Ανασυστάθηκε το 1890 αποτελούμενος από τα χωριά Πούληθρα, Κουνουπιά, Πελετά, Λογκάρια, Μαριός, Τσιτάλια και έδρα χειμερινή τα Πούληρα και θερινή τα Πελετά. Ο δημότης ονομάστηκε Μαριάτης.

Δήμος Πάρνωνος

Σχηματίστηκε το 1834 με αρχική σύσταση τον Άγιο Πέτρο –έδρα του δήμου- και τη Μονή Μαλεβή. Στη συνέχεια προστέθηκαν τα Βούρβουρα. Ο δημότης ονομάστηκε Παρνωνίτης. Το όνομα του δήμου προήλθε από το όρος Πάρνων. Η αρχική σφραγίδα δεν είχε έμβλημα και το 1871 ορίστηκε ως έμβλημα

Δήμος Σελινούντος

Σχηματίστηκε το 1835 ως δήμος της επαρχίας Πρασσιών, με αρχική σύσταση τα χωριάΣελινούς (Κοσμάς) –έδρα του δήμου- Αγιος Γεώργιος. Το 1840 συγχωνεύτηκε το μεγαλύτερο μέρος του δήμου Μαριού. Θερινή έδρα ορίστηκε ο Κοσμάς και χειμερινή τα Πούληθρα. Το 1890 ο δήμος Σελινούντος διαιρέθηκε και σ’ αυτόν παρέμειναν τα χωριά Άγιος Γεώργιος, Φυλάτικα, Πηγάδια και Νεοχώριο.
Το όνομα του δήμου προήλθε από την αρχαία πόλη Σελινούς, ο δημότης ονομάστηκε Σελινούντιος.
Η αρχική σφραγίδα του δήμου δεν είχε έμβλημα. Κατόπιν εισηγήσεως του αρχαιολόγου Ευστρατιάδη ορίστηκε ως έμβλημα ένας «κώνωπας».

Δήμος Τανίας

Σχηματίστηκε το 1834, με αρχική σύσταση και έδρα το Καστρί. Μεταγενέστερα προσαρτήθηκαν Άγιος Νικόλαος, Αγία Σοφία, Αγιος Γεώργιος, Βαθειά, Κουμπέλα, Γαλτενά, Μάσκλινα, Ελατος, Καράτουλα, Μισορράχι, Ρούβαλι, Τσορβάσι, Ντουμινά, Πλατάνα, Στόλος, Φούντωμα, Μπερνορή, Δραγαλεβός και η Μονή Τιμίου Προδρόμου.
Ο δημότης ονομάστηκε Τανιεύς. Η αρχική σφραγίδα δεν είχε έμβλημα. Κατόπιν εισηγήσεως του αρχαιολόγου Ευστρατιάδη το 1871, το έμβλημα καθορίζεται σε «υδρίαν εστεμμένην κλάδον ελαίας».

ΕΠΑΡΧΙΑ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Με το Β.Δ. της 9ης (21ης) Νοεμβρίου 1834 (ΦΕΚ 16/1835) «Περί του σχηματισμού των δήμων της Αρκαδίας» σχηματίστηκαν οι 7 πρώτοι δήμοι της επαρχίας:
Φαλαισίας, Θειούντος, Μεγαλοπόλεως, Λυκοσούρας, Δασέας, Δυρραχίου, Γαθέας.
Με το Β.Δ. της 27ης Νοεμβρίου (9ης Δεκεμβρίου) 1840 (ΦΕΚ 5/1841) «Περί συγχωνεύσεων των δήμων της επαρχίας Μεγαλοπόλεως», δημιουργούνται τρεις δήμοι:
Φαλαισίας, Λυκοσούρας, Μεγαλοπόλεως.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια

Παρακαλούμε να είστε ευγενικοί και να σέβεστε τους συνομιλητές σας. Αποφύγετε τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Προστατέψτε τα προσωπικά σας δεδομένα. Αν κρίνετε ότι το περιεχόμενο της ιστοσελίδας είναι παράνομο ή προσβάλει οποιοδήποτε δικαίωμα σας, παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας (e-mail: korakovouniwr@gmail.com) . Θα απαντήσουμε στο αίτημα σας το συντομότερο δυνατόν.







Από το Blogger.