Κάποτε πίστευα πως είμαι αθάνατος, αλλά η Ελλάδα με σκότωσε!

Ζω σε μια χώρα που βιώνει την κρίση. Μια ζωή ήμουν μέσα στην κρίση, σαν φοιτητής, ωχ πόσες φορές είχα περπατήσει μέχρι το κατώφλι της σχολής και ο Τάκης που είχε το κυλικείο με κερνούσε ένα νεράκι για να σβήσω από το περπάτημα των 5km...

... έπινα το νερό, μετρούσα τα χρήματα αλλά για το καφέ δεν έκανα πίσω. Φραπέ μέτριο με πολύ γάλα, αυτό για να με κρατήσει μέχρι να ανοίξει το εστιατόριο, στο οποίο είχα κάρτα και έτρωγα σχεδόν δωρεάν, μόλις με 1,40 Ευρώ... το φαγητό που ήταν μέσα στη σόδα! Δεν γίνεται με τρεις πατάτες και μια μερίδα κοτόπουλο σαν ορτύκι να σκας από το φαγητό. Μπορεί να έφταιγε και το επιδόρπιο, χαλβάς και ραβανί... μια κατάρα που με ακολούθησε και στον στρατό.

Δεν είχα τα χρήματα να παραγγέλνω απ' έξω! Δεν μπορούσα να τρώω πιττόγυρα και κλπ, δεν μπορούσα, κάπνιζα Winston 25αρια γιατί απλά είχε 25, άλλο κι αν τελείωναν σε δύο τζούρες με ελαφρύ το άρωμα της καβελίνας!

Ήρθα Αθήνα, πολλά υποσχόμενος. Οι προηγούμενες χρονιές μου σαν καθηγητής σε μαθηματικά και φυσικοχημεία ήταν μια διαφήμιση για μένα. Είπα θα είμαι άνετος μια χρονιά ακόμα. Το κουδούνι χτύπησε κι η ΔΕΗ ήρθε 240 Ευρώ. Είχα ένα ενοίκιο που έπαιρνα (από 260 έγινε 200) και περίμενα να πληρώσω τα έξοδά μου. Αλλά που;;; Μου ζήτησε μείωση γιατί είχε προβλήματα... στην ίδια χώρα ζούμε το καταλαβαίνω, αλλά κι εγώ τα ίδια προβλήματα έχω και ακόμα χειρότερα... δες στο google χαράτσι!

Τεσπα, άνθρωποι είμαστε αλλά μη μου τρως τους μήνες με δικαιολογίες! Ένα κανίς που έχεζε λεφτά ψόφησε μόλις βγήκε ο ΓΑΠ. Καλαζαρ μου είπαν, αλλεργία στους ψεύτες και προδότες είπα. Προσπαθώ να βρω την άκρη, προσπαθώ και προσφέρω τις υπηρεσίες μου τσάμπα... κυριολεκτικά, φτιάχνω κάνα site και ζητώ κάνα 300 Ευρώ, αλλά για το discoverkynouria.gr ζήτησαν 36.000 Ευρώ... και λέω αυτό που μου τραγουδούν οι Going Through... πόσο μαλάκας είσαι!

Δε βαριέσαι, και πάλι μάγκας είμαι, νομίζω, κάνε το καλό... ποιος ρε ζώον το έκανε για σένα; Ναι, αλλά δε θα γίνω σαν όλους τους άλλους, θα είμαι καλός, θα βοηθώ σε αυτό που κάνω. Άμα αγιάσω... θα βρείτε τα οστά μου Πατησίων και Παραμυθιού γωνία, γιατί μέχρι τώρα πίστευα στα παραμύθια!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ, ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΩ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΗΣ. ΑΠΛΑ ΘΑ ΕΛΠΙΖΩ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΙ ΟΧΙ ΧΡΗΜΑΤΑ!

για το KWR,

MiC

και όπως είπε μια φίλη, μπράβο πέρασες σε 4 χρόνια τα λέμε στον ΟΑΕΔ μαζί